بربرین اختلالات عملکردی کلیه و آسیب بافتی ریوی متعاقب ایسکمی/خونرسانی مجدد کلیوی را در موش صحرایی بهبود می بخشد.

چکیده: مقدمه: در این پژوهش تأثیر بربرین بر ناکارآمدی کلیه و آسیب بافت ریوی القاء شده توسط ایسکمی/خونرسانی مجدد کلیوی در مراحل اولیه بررسی شد. روش ها: گروه های آزمایشی متشکل از چهار گروه (n=7) موش صحرایی نر بالغ بودند، که در آن حیوانات به مدت هفت روز قبل از القاء ایسکمی از طریق دهان، بربرین (15 میلی گرم بر کیلوگرم در روز) در گروه ber+i/r و آب مقطر در گروه i/r دریافت نمودند. در گروه های sham و ber+sham ، که شریان های کلیه مسدود نمی شدند، به مدت هفت روز قبل از جراحی به ترتیب آب مقطر و بربرین (15 میلی گرم بر کیلوگرم در روز) به روش دهانی داده می شد. ایسکمی کلیوی با بستن دوطرفه شریان کلیوی به مدت 45 دقیقه ایجاد شد و به دنبال آن 24 ساعت خونرسانی مجدد صورت گرفت. نمونه های خونی برای سنجش بیوشیمیایی جمع آوری شدند، و در پایان نمونه های بافت ریه جهت مطالعه با میکروسکوپ نوری جدا و تثبیت گردیدند. یافته ها: 45 دقیقه ایسکمی/24 ساعت خونرسانی مجدد کلیه موجب آسیب های عملکردی کلیه و بافتی ریه شد، که با افزایش سطوح کراتینین، نیتروژن اوره خون (bun)، لاکتات دهیدروژناز (ldh) و آلکالین فسفاتاز (alk) در طی دوره خونرسانی مجدد همراه بودند. در گروه ber+i/r ، آسیب های عملکردی کلیه و بافتی ریه بهبود یافت که همراه با آن افزایش سطوح کراتینین، bun، ldh و alk کمتر ازحیوانات تیمار نشده بود. نتیجه گیری: بربرین در مقابل آسیب های ریوی القاء شده توسط ایسکمی/خونرسانی مجدد کلیوی در موش صحرایی اثر بهبودی بخش دارد.